Nemoriam

Είπε:

Διηγηθείτε μου μια ιστορία, κύριε. Μια ιστορία σαν αυτές του Βερν· μια ιστορία που να έχει ήρωα έναν Νεντ Λαντ κι όχι μία Dead Man's Land.

Είπα:

Κύριε, έχω περάσει αναρίθμητα καλοκαιρινά μεσημέρια μελετώντας σε βάθος είκοσι χιλιάδων λευγών Ιούλιο Βερν, και σκαρώνοντας σχέδια μηδενικής μηχανικής αξίας και πλοηγικής ικανότητας για ένα προσωπικό μου υποβρύχιο. Έχω περάσει ώρες επί ωρών καταστρώνοντας ακούραστος όχι πορεία και λόγο ταξιδίου, αλλά έναν μακρύ κατάλογο προμηθειών στον οποίο προβλέπονταν πλουσιοπάροχες ποσότητες απ’ όλα τα είδη των αγαπημένων μου τροφίμων. Έχω σχεδιάσει με μεράκι και λεπτομέρεια πατιτούρας στολές δυτών με επιβλητικά σκάφανδρα, καθώς και μία κυριακάτικη επίσημη ενδυμασία με κομπαστικά σιρίτια, πιστό αντίγραφο της εικονογραφημένης σελίδας 190. Έχω εφοδιάσει τη μούρη του υποβρυχίου μου με μία σουβλερή μύτη, έμβολο λίαν επιθετικό και αγχέμαχο, ικανό να τα καταφέρει σπουδαία ακόμη και σε περίπτωση πρόσκρουσής μας σε τοίχο. Έχω βελτιώσει το κατασκευαστικό μου σχέδιο, εισάγοντας στο στεγανό μου οπλοστάσιο ειδικό φωριαμό για τα πελώρια κοφτερά καμάκια των δεινών καμακιστών του πληρώματός μου. Έχω πείσει τ’ αδέρφια μου πως ο απόλυτος συγκεντρωτισμός μου στην ανάληψη αρμοδιοτήτων μόνο εκπληκτικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει, επικαλούμενος την εντελώς προσωπική μου ιδέα να πορευθούμε μ’ ένα ασφαλές μοντέλο υποβρυχίου, ξεπατίκωμα γκραβούρας του 19^ου αιώνα. Έχω αναλάβει με ισχυρή αυτοπεποίθηση την ηγετική θέση του Πλοιάρχου και την επακόλουθη του χειριστή οργάνων όπως το περισκόπιο, γνωρίζοντας ενστικτωδώς πως φτάνει μία και μόνο ματιά στο αχανές πέλαγο για να χαράξει ακόμη κι ένας αδαής την ακριβή του πορεία. Έχω χρίσει με συνοπτικές διαδικασίες τον εαυτό μου Κυβερνήτη, τον δεύτερο κατά ηλικιακή σειρά αδερφό μου τιμητικά Αντιπλοίαρχο, και τον τρίτο Μάγειρα, φροντίζοντας, για να του εξυψώσω το καταρρακωμένο του ηθικό, να σχεδιάσω μια ολωσδιόλου πρωτότυπη στολή, που μπορεί να μη διαθέτει σκούφο, ωστόσο φέρει μια ζώνη φορτωμένη μαχαίρια, μπαλτάδες και τσεκούρια με τα οποία δείχνει αστακο-ατρόμητος. Αναγνωρίζοντας ότι τρία μόλις άτομα δε συνιστούν επαρκές πλήρωμα, προσέλαβα άνευ συναγωνισμού τον Νίκο, ο οποίος και φιλότιμος απεδείχθη, και αρκούντως λογικός για να προσδώσει στο ταξίδι μας τον προφανή λόγο της αναζήτησης θησαυρών. Εν συνεχεία, με δική μου πρωτοβουλία εντάχτηκε στην ομάδα μας μακρινός εξάδερφος, ακαταμάχητος στην πάλη σώμα με σώμα, για τον οποίο έκρινα ότι εφόσον είναι γιος ιατρού, επόμενο είναι εντός του υποβρυχίου ν’ ακολουθήσει την πατρική καριέρα. Φρόντισα περαιτέρω την εύθραυστη ψυχολογία του μικρού μου αδερφού, ο οποίος είδε το ρόλο του να παραγκωνίζεται δυσανάλογα έπειτα από την ένταξη ενός φανταχτερού ιατρού ανάμεσά μας, εισάγοντας μια απαράβατη ιεραρχία σύμφωνα με την οποία ο Μάγειρας αναφερόταν αποκλειστικά στον Πλοίαρχο και σε κανέναν άλλον· ταυτόχρονα αφιέρωσα λίγο περισσευούμενο χρόνο για να συντάξω ένα εκλεκτό εβδομαδιαίο μενού ώστε να αποκτήσει αντικείμενο εργασίας. Εξαίρεσα με δίκαιη προκατάληψη όσπρια και λαδερά, προτείνοντας μια δίαιτα αυστηρής κρεατοφαγίας που πολύ του άρεσε. Κατόπιν τούτων, έκρινα πλήρης δυνάμεων και δυνατοτήτων πως είμαστε πανέτοιμοι για την υλοποίηση του υποβρυχίου μου.

Αλλά το σχέδιό μου ναυάγησε. Μόλις τέλειωσε το καλοκαίρι είδα το πλήρωμά μου να προετοιμάζεται ολοταχώς για το σχολείο. Και πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε. Και πέρασαν γρήγορα.

Ο αγαπημένος μου Μάγειρας μεγάλωσε πολύ.

Ο Γιατρός δεν έγινε γιατρός.

Ο Αντιπλοίαρχος έγινε γιατρός.

Τον Νίκο θα τον δείτε κάπου στην Α1 Ανδρών Μπάσκετ.

Κι ο Πλοίαρχος κύριε,

ο Πλοίαρχος δυστυχώς ατύχησε.

Κύριε,  

ο Πλοίαρχος πνίγηκε.

Λυπηρό αλλά πνίγηκε.

Κύριε

ο

Πλοίαρχος

πνίγηκε

αρνούμενος

ως και την ύστατη στιγμή

να εγκαταλείψει

το υποβρύχιό του.

Κι αυτή είναι η ηρωική ιστορία του.