Ο ρατσιστικός λόγος

(όπου, σε απλά μαθηματικά, ρατσιστικός λόγος = εξουσία^ν)

                                                                                                                    Από τον Β.Γ.

   Ο ρατσιστικός λόγος είναι μία ακόμα πτυχή του κυρίαρχου λόγου της εξουσίας. Στόχος του ρατσιστικού λόγου είναι η εμπέδωση της κυρίαρχης ιδεολογίας, μιας ιδεολογίας που έχει αποκλειστική αναφορά σε μια ανύπαρκτη και δήθεν ‘‘Κανονικότητα’’. Ο αποκλεισμός και η διαίρεση των θεωρούμενων ‘‘μη κανονικών’’ που λαμβάνει χώρα εντός της κοινωνίας, είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής της ιδεολογίας αυτής: η κοινωνία εξουσιάζεται προωθώντας τον κανιβαλισμό των ‘‘μη κανονικών’’ μελών της. Ο ρατσιστικός λόγος είναι ο λόγος του ακρωτηριασμού στο σώμα της κοινωνίας.     

   Η διαίρεση, ως πράξη διασφάλισης και επέκτασης συμφερόντων εξουσίας, χρειάζεται απαραιτήτως ένα ‘‘διαιρέτη’’. Ένα ‘‘διαιρέτη’’ αυθαίρετο μεν, μα ικανό να δια-χωρίζει και να δια-φοροποιεί το σύνολο, όπως για παράδειγμα το διαιρέτη του χρώματος, της φυλής, του φύλου.

   Το αποτέλεσμα είναι μαθηματικά βέβαιο: οι διαιρέσεις δημιουργούν μια κοινωνία διάτρητη, χασματική και ασύνδετη που αναγνωρίζει ως κοινό παρονομαστή μόνο το φόβο, την απειλή και τον κίνδυνο.

   Η αφύπνιση της ζωικότητας και των αρχέγονων ενστίκτων σε βάρος της λογικής και της κριτικής σκέψης, αφενός καθιστά την κοινωνία έρμαιο των φερόμενων ισχυρών που παρέχουν προστασία (βλ. το ‘‘βαρύ χέρι’’ του νόμου), και αφετέρου οδηγεί τα μέλη της σε αντανακλαστική σκέψη και στερεοτυπική αναπαραγωγή του κυρίαρχου λόγου: ξένος = ανεργία, αλβανός = εγκληματικότητα, μαύρος = σκυλί, μετανάστρια = πουτάνα, κ.α.

   Ο ρατσιστικός λόγος έχει εισδύσει στη ζωή μας για τα καλά, άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε συγκαλυμμένα, καθότι έχει νομιμοποιηθεί πολύ πριν την άνοδο και την είσοδο της φασιστικής ακροδεξιάς στο ελληνικό κοινοβούλιο. Εκπέμπεται διαρκώς από τους φορείς της εξουσίας και διαχέεται εντός των κόλπων της κοινωνίας: είναι ο Άνθιμος που “μαύρισε το μάτι του” σε μια βόλτα στην πλατεία Ομονοίας, είναι η χυδαία διαφήμιση με τον “Πίου” που κατάφερε να συμπυκνώσει με εντυπωσιακό τρόπο όλα σχεδόν τα ρατσιστικά στερεότυπα που προσάπτονται στους μαύρους, είναι η επίκληση στο αήττητο γονίδιο της ελληνικής φυλής δια στόματος ντοπαρισμένης ολυμπιονίκη…

   Οι διαφορές ανάμεσα στα άτομα δεν είναι αυτές που τους προσάπτει ο ρατσιστικός λόγος. Η διαφορά ανάμεσα στα άτομα έγκειται στην ποικιλία του τρόπου ζωής που αυτά διαλέγουν. Δε μπορεί να συγχέεται με τις ταξινομήσεις στις οποίες αυθαίρετα  προσέφυγαν οι οικονομίες για να κατατάξουν τα μέλη τους σύμφωνα με τις ιεραρχίες που επέβαλλε το σύστημα εκμετάλλευσης: βαθμός εξουσίας και πλούτου, χρώμα του δέρματος, φύλο, γεωγραφική καταγωγή, κοινωνική κατάσταση, κατάσταση υγείας.       

   Απέναντι στη λογική της διαίρεσης ας αντιτάξουμε και ας επιλέξουμε την πολλαπλότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Δηλαδή ας υπερασπιστούμε τη μοναδικότητα του καθενός και τον αγώνα για την οργάνωσή της σε κοινωνία προσώπων.

   Γιατί, με την τόση επίκληση στην ιδιότητα του πολίτη, ευνουχίσαμε εν τέλει την ιδιότητα του Ανθρώπου. Κι έκτοτε αποδίδουμε μονίμως ευθύνες στην Πολιτεία, αγνοώντας ηθελημένα τη δικιά μας δεκτικότητα και παθητικότητα απέναντι στις διακρίσεις και τις καταπιέσεις που αυτή ασύστολα προωθεί και εμπεδώνει.