Ρέκβιεμ για ένα όχημα ή φόνος εντός εισαγωγικών

‘‘Εμείς πρώτοι θέλουμε να αρχίσουμε να βγαίνουμε από το τέλμα. Αυτό είναι το αντικείμενο της «επαναδιαπραγμάτευσης» (…)

Το λέμε «επαναδιαπραγμάτευση», για να υπογραμμίσουμε ότι θέλουμε να έλθουμε σε συνεννόηση, σε συμφωνία με τους εταίρους μας. Απορρίπτουμε τις μονομερείς ενέργειες! Ζητάμε «τροποποιήσεις» του προγράμματος, ιδιαίτερα στα σημεία εκείνα που επιτείνουν την ύφεση, ακριβώς για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους στόχους του.’’

(Απόσπασμα από τις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού – η στίξη αναπαράχθηκε αυτούσια από το επίσημο κείμενο της ομιλίας)

   Ήταν ομολογουμένως ένα όμορφο, παντός καιρού και φαντεζί ‘‘όχημα’’. Έτρεξε χιλιόμετρα πολιτικού τοπίου, διένυσε με εντυπωσιακή παρουσία την εγχώρια προεκλογική πίστα, μετέβη από κατσιαπλιάδικα χωριά σε αστικά κέντρα κι από λουκετο-πάσχουσες πρωτεύουσες σε νεκροζώντανες παραμεθόριους, ξεθάρρεψε τόσο ώστε να σπάσει το φράγμα του εγχώριου ήχου και να ακουστεί μεγαλοφώνως και στα ‘‘σιρκουί’’ του εξωτερικού, πάτησε τόσο γερά το γκάζι ώστε η σπινιά του ν’ αποτελεί οδόσημο για την πύλη του μέλλοντος, ενέπνευσε, επευφημήθηκε και εγγυήθηκε πως θα αποτελεί το μέσο μεταφοράς του Αύριο. Κι ύστερα, φευ, αποσύρθηκε. Στάθμευσε σε μια μάντρα μεταχειρισμένων όπου ο ελληνικός ήλιος του θέρους καίει το σασί του κατακόρυφα. Το όχημα ‘‘επαναδιαπραγμάτευση’’ –ολοκαίνουριο, ‘‘του κουτιού’’, πολλά υποσχόμενο και ‘‘νευρικό’’– παρέδωσε το κλειδί του στο μουσείο αντικών…           

   Το ‘‘πολυμορφικό’’ αυτό ‘‘όχημα’’, με αριθμό κυκλοφορίας ''Επαναδιαπραγμάτευση 2012'', ως άλλος μαραθωνοδρόμος Φειδιππίδης, μετέφερε το χαρμόσυνο κι εύηχο μήνυμα της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, κι ύστερα εξέπνευσε. Το ελπιδοφόρο κλάξον του σίγησε ξαφνικά και απροσδόκητα.  

   Το φέρετρο του ‘‘οχήματός’’ μας έμελλε να είναι τα… εισαγωγικά. Ενταφιάστηκε εντός εισαγωγικών…

   Στη σαραντάλεπτη ομιλία του ο Πρωθυπουργός, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεών του, επικαλέστηκε το ‘‘όχημα’’ που τον έφερε στην εξουσία –ως τον καλύτερο αντιπρόσωπό του στην εγχώρια ‘‘αγορά οχημάτων’’– μόλις δύο φορές σε μία αφηρημένη πολιτικά παράγραφο.

   Και σαν να μην έφτανε η ισχνή εκφορά της λέξης, φρόντισε να την ενδύσει και με την χουχουλιάρικη ‘‘θαλπωρή’’ των εισαγωγικών. Γιατί είναι και τα σάβανα μια κάποιου είδους θαλπωρή για ένα κρύο πτώμα…   

   Τι εξυπηρετεί, με βάση τους κανόνες στίξης, η χρήση των εισαγωγικών στις λέξεις ‘‘επαναδιαπραγμάτευση’’ και ‘‘τροποποιήσεις’’, όπως αυτές διατυπώθηκαν στο επίσημο κείμενο των προγραμματικών δηλώσεων που ανέγνωσε ο Πρωθυπουργός;

   Τα λεξικά αποφαίνονται ως προς αυτό: Η χρήση εισαγωγικών χρησιμοποιείται για α) την αυτολεξεί παράθεση ευθέος λόγου π.χ. ο Αντώνης είπε: «Δε βλέπουμε μόνο με τα μάτια, αλλά και με την ψυχή και την καρδιά», β) για αναφορά σε τίτλους άρθρων, βιβλίων, έργων τέχνης όπως π.χ. το «Ζάππειο ΙΙ», και, γ) για τη δήλωση ειρωνείας και αμφισβήτησης (από πλευράς του ομιλητή) συγκεκριμένου χαρακτηρισμού, άποψης ή διατύπωσης όπως στο παράδειγμα: αυτού του είδους η «διπλωματία» δεν είναι παρά άκριτη αποδοχή των όρων που σου επιβάλλουν…

   Είναι φανερό ότι η χρήση των εισαγωγικών στην ‘‘επαναδιαπραγμάτευση’’ υποπίπτει στην τρίτη κατηγορία του ερμηνευτικού λεξικού.

   Όμως είναι και κάτι περισσότερο πέρα από την έμμεση αμφισβήτηση που διατυπώνει ο Πρωθυπουργός. Κι εδώ τα λεξικά, αποδεικνύονται μάλλον ''ανέτοιμα'' προς ερμηνεία.

   Τα εισαγωγικά στην επαναδιαπραγμάτευση λειτουργούν σα σιγαστήρας. Σκοτώνουν το θύμα που γράπωσαν στη φάκα τους ήσυχα κι αθόρυβα. Είναι ένας ήπιος και ‘‘μουγγός’’ φόνος. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι πλέον ‘‘νεκρό γράμμα’’. Κι αυτό το γνωρίζουν οι έξωθεν ‘‘παραλήπτες’’ του και τέρπονται…

   Όσο για το ‘‘όχημα’’ που σουλατσάριζε αγοραία στην πολιτική σκηνή προ εκλογών, δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο που αποσύρεται έτσι άδοξα.

Ήταν πολλά τα κυβικά του κι έκαιγε πολύ το έρμο.

Από δω και μπρος ας εξοικειωθούμε με τα ‘‘smart’’-άκια…