Το κιβώτιο

κείμενο για τα Νέα του Βελγίου 

Αγάπη μου, μεγέθυνα το κενό...

14 Ιουλίου 1949: Ένα επίλεκτο στρατιωτικό απόσπασμα 35 ανδρών (40 αρχικώς, ωστόσο οι 5 απ’ αυτούς εκτελούνται την παραμονή της αναχώρησης ως αρκούντως ύποπτοι), αναλαμβάνει τη μεταφορά ενός υψίστης σημασίας κιβωτίου από την πόλη Ν. στην πόλη Κ. Η αποστολή τους είναι άκρως επικίνδυνη, καθώς η διαδρομή που θ’ ακολουθήσουν περιλαμβάνει εχθρικές περιοχές – ως προς αυτό, τους καθίσταται εξαρχής σαφές πως αποτελούν εθελοντές σε αποστολή αυτοκτονίας.

20 Σεπτεμβρίου 1949: Ο μοναδικός επιζών (αφού το απόσπασμα αποδεκατίζεται κατά την πορεία), παραδίδει το κιβώτιο στη στρατιωτική διοίκηση της πόλης Κ. Το επτασφράγιστο κιβώτιο, όταν τελικά ανοίγεται, αποδεικνύεται πως είναι εντελώς άδειο: δεν περιέχει εντός του απολύτως τίποτα. Η απουσία περιεχομένου στο κιβώτιο ομολογεί εκκωφαντικά την απουσία νοήματος της επιχείρησης μεταφοράς του. Το κενό κιβώτιο καταμαρτυρεί το παράλογο της όλης αποστολής και την αντίφασή της: τη διακίνηση ενός τίποτα· τo –μέχρι θανάτου– άσκοπο κουβάλημα ενός τέλειου τίποτα. Ούτε καν ‘άνθρακες ο θησαυρός’: σκέτο τίποτα!..

Όλα τούτα τα παράδοξα συμβαίνουν στο κλασσικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου «Το κιβώτιο», στο χρονικό πλαίσιο που ορίζουν οι παραπάνω ημερομηνίες…

Νοέμβριος του 2013: Στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, ο οίκος μόδας της Louis Vuitton εγκαθιστά ένα πελώριο κιβώτιο: μια κατασκευή που εξωτερικά έχει την εμφάνιση ενός μπαούλου με τα γνωστά μοτίβα της φίρμας του. Το ύψους 9 μέτρων κιβώτιο, τοποθετημένο έναντι του Κρεμλίνου και του Καθεδρικού Ναού του Αγίου  Βασιλείου, αποτελεί μεγέθυνση ενός κατά τ’ άλλα τυπικού μπαούλου: κλειδωνιές για την ασφάλειά του, χερούλια για τη μεταφορά του, μεταλλικό πλαίσιο που του προσδίδει την απαραίτητη ακαμψία κι ευστάθεια – όλα στη θέση τους, κι όλα φινιρισμένα κατά την άποψη περί αισθητικής του διάσημου οίκου... Ο σκοπός αυτού του σύγχρονου κιβωτίου είναι να στεγάσει στο εσωτερικό του μια έκθεση που θα περιλαμβάνει μια σειρά συλλεκτικών μπαούλων που κατά καιρούς διακινήθηκαν στο εμπόριο από τη Louis Vuitton. Ένα κιβώτιο γεμάτο από κιβώτια – το μάρκετινγκ στο σημείο αυτό επενδύει στο γνώριμο χαρακτηριστικό της ρωσικής μπάμπουσκας ή ματριόσκας…

Δύο κιβώτια λοιπόν: το ένα παντελώς άδειο, το άλλο παντελώς γεμάτο, αλλά από παντελώς άδεια άλλα κιβώτια. Δύο κιβώτια μεταφοράς… Δύο κιβώτια που μεταφέρουν το ίδιο ακριβώς μήνυμα: πως η αποστολή του κενού είναι να γεμίζει τα κεφάλια μας. Με τι; Με τη λαχτάρα να το διακινήσουμε. Να το πάμε από δω προς τα κει. Να γίνουμε εθελοντές αχθοφόροι του, βαστάζοι του, χαμάληδες. Άνθρωποι ταγμένοι να πληρώσουν ακόμα και με τη ζωή τους ένα κενό που δεν πληρώνεται με τίποτα.

Άνθρωποι που τελικά δε μεταφέρουν το κιβώτιο.

Το κιβώτιο μεταφέρει αυτούς.

Κι έχει ελαφρύ, πολύ ελαφρύ φορτίο…