2010 Δ΄ ΕΣΣΟ in memoriam

Σκοπός κεντρικής πύλης, μούτρο άυπνου βλάκα, ο άλλος βλάκας στο κακομοίρικο περίπολο για έλεγχο της αποθήκης οπλισμού, σιγά ρε μαλάκα· η πατρίδα κοιμάται, η πατρίδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία, τις ωραίες εκκλησιές, η Ελλάς των Ελλήνων· γυροφέρνω, χαζοφέρνω, προσ’χή!, δεν έχει τέλος αυτή η θητεία, μα πότε θα γίνω πολίτης;, καλός πολίτης πράγματι, φιλήσυχος, να πάω και γω σαν άνθρωπος ένα βράδυ στα μπουζούκια να τα σπάσω, όλα να τα σπάσω, με πρώτο το κεφάλι μου, που τώρα-δα, με κατσαρόλι για να πήξει ο χυλός του, βαράει σκοπιά σαν το σκουπόξυλο στον τοίχο, και στο ψαχνό ο στίχος «πως η ανάγκη γίνεται ιστορία», ανάγκη από ύπνο λοχαγέ, έχουμε ρέψει, ανάγκη από ύπνο– δε βαριέσαι, ιστορίες απ’ το στρατό, ανάγκες πια άλλες, πόσες και σήμερα;-πόσα για σήμερα;, άλλοι έρχονται, άλλοι πάνε, απολύονται-- 

-Έλα, λέγε, ποιος είναι ο μακαρίτης; 

-Αυτός που τα τραγούδια του σε ζώναν σα κουράγια…